هفته نامه شهر سبز سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، هنری، اقتصادی، ورزشی، ادبی استان های فارس، بوشهر و کهگیلویه و بویراحمد
محمدمهدی اسدزاده؛ حدود ده سال از روزی که اولین یادداشتم را در زمینه اشتغال نگاشتم گذشت. آن روز هنوز شدت بحران اشتغال و بیکاری در جامعه به شدت امروز نبود.
آن روز براحتی می شد پیش بینی کرد که در مدت زمان اندکی معضل بیکاری، به بزرگترین بحران کشور بدل خواهد شد. اتفاقاً در همان ایام ادله خودم را بیان می کردم و علاوه بر بیان درد، پیشنهاداتم را نیز بیان کردم.
امروز ده سال می گذرد و می بینیم که بیکاری بحران اصلی کشور شده است.
چرایی این مسئله را باید از دولت های گرامی نهم، دهم، یازدهم و دوازدهم پرسید. باید از نمایندگان مجلس ششم تا کنون پرسید.
اما از آن فاجعه بارتر این است که هنوز هم نه نمایندگان مجلس و نه دولت به عمق فاجعه پی نبرده اند. و اضافه کنم که هنوز برخی از مردم نیز علی رغم درک آن، حتی از بیان آن خودداری می کنند.
بسته های اشتغال زایی دولت ها و مجلس ها یکی پس از دیگری شکست خوردند. این در حالی است که براحتی می شد پیش بینی کرد که این بسته ها شکست می خورند.
دولت ها به جای حل اساسی بی کاری، با ریختن پول در کف جامعه، به واقع جامعه را می خریدند نه آن که معضل را حل کنند. و همین مسئله باعث رکود و تورم و … شد.
قوانین بدرد نخور، قوانین نادرست، قوانین مرده، عدم آشنایی با بازار مدرن و جدید، عدم آموزش کسب و کار، عدم اولویت بندی در امور استخدامی و اشتغالی، اقتصاد بیمار، فرافکنی سیاسیون حاکم در دولت و مجلس، مشغول کردن فکر جامعه به مسایل حاشیه ای همچون کنسرت، تبلیغ قاچاق و حتی رسمیت بخشیدن به آن همچون بحث کوله بران، تصویب عدم اعدام قاچاق چیان مواد مخدر به بهانه بیکاری، استفاده مکرر از طرح های شکست خورده و تجربه شده در زمینه اشتغال و… همه از تصمیمات نابخردانه ای است که در این سال ها انجام شد.
این در حالی است که پس از نسل دهه شصت، نسل دهه هفتاد نیز از راه رسیده است و آن ها هم کار می خواهند. متولدین دو دهه، مانده در کمین کار…
کار که نباشد، فقر می آید، فقر که بیاید ازدواج ناممکن می شود و نتیجه آن می شود فساد و فحشا و بیماری و خودفروشی (از تن فروشی گرفته تا وطن فروشی) و…
براستی اگر مسئولین ناتوان هستند در این امر کنار بروند و بیش از این کشور را به نابودی نکشانند.
بواقع بگویم، مسئله اشتغال اینقدرها نه بزرگ بود و نه ناممکن. بلکه اگر حتی همین امروز سیاست گذاران کشور بخواهند این مسئله را حل کنند براحتی قابل حل است. که اگر حل شود، تولید جان می گیرد، فقر می میرد، فحشا کم می شود و…
و تنها راه اولویت بندی اشتغال، اجازه ورود به نسل جوان، قطع دست دزدان، عدم فرافکنی، چشم امید به داخل و آموزش کسب و کار است.